Vinátta

Ljóð þetta, sem ég kalla „Vináttu", birti ég hér í tilefni af argaþrasinu á Alþingi í dag.  Ljóðið orti ég á aðfangadag jóla.

 

Vinátta

Að leysa lífsgátuna,
hvern varðar um svar
við slíkri spurn?

En að lyfta glasi
í góðra vina hópi,
hittast á förnum vegi
og skiptast góðlátlega
á nokkrum orðum,
einfaldlega til að gefa til kynna
hve gaman sé að sjást;
vinur minn, það er lífið.

Svo getum við leyst lífsgátuna
í góðu tómi,
einir og út af fyrir okkur,
þó víst megi telja
að engir verði okkur sammála
í þeim efnum.

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 30.12.2009 kl. 22:32]

Gleðilegt ár, Pjetur minn!

[Pjetur Hafstein Lárusson, 30.12.2009 kl. 22:47]

Sömuleiðis Steini og þakka liðið.

[Brattur, 31.12.2009 kl. 15:50]

Gott ljóð og vel viðeigandi á þessum tímum... takk fyrir.