Slúður um harmleik

Þegar eftir harmleikinn í Heiðmörk, þar sem ungur maður varð sambýliskonu sinni að bana, birti Eyjan.is nafn hans.  Það var að vísu tekið út fljótlega, en í staðinn var birt númer bifreiðarinnar, sem við sögu kom.  Þess virðist ekki hafa verið gætt, að ef til vill hafði aðstandendum hlutaðeigandi ekki verið greint frá atburðinum á viðeigandi hátt.  Má þó ljóst vera, að birting bílnúmersins jafngildir birtingu á nafni gjörningsmannsins og hinnar látnu.

Ritstjóri Eyjunnar afsakar þetta með því, að lögreglan hafi látið fjölmiðla fá upplýsingar um tegund bifreiðarinnar og þykist um leið hafa verið að forða eigendum slíkra bifreiða undan því að almenningur dæmdi þá seka um morð, alla með tölu. 

Þetta er aumkunarverð rökleysa, sérstaklega í ljósi þess, að viðkomandi ritstjóri er ekki þekktur af kjánaskap.  Í tilfelli sem þessu ber blaðamönnum, sem og öðrum, að sýna aðgát.  Upplýsingar um það, hverjir þarna áttu í hlut, hlutu óhjákvæmilega að koma fram mjög bráðlega.  Nafnleynd lögreglunnar hafði því sína ástæðu og því bar að virða hana.

Það vefst ekki fyrir góðum blaðamanni, að flytja lýtalausar fréttir af harmleik sem þessum.  En sumum blaðamönnum er svo mikið í mun, að vera fyrstir með fréttina, að skrif þeirra verða slúður.