Nafnlaust persónuníð er árás á lýðræðislegar umræður

Það var heldur dapurlegt að lesa grein Björgvins G. Sigurðssonar alþingismanns í Pressunni í dag.  Þar segir hann frá nafnlausu níði, sem beitt er gegn honum á netinu.

Vissulega er það eðlilegt, að fólk sé biturt út í manninn, sem var viðskiptaráðherra þegar Landsbankinn hóf Icesavebraskið í Hollandi, ekki síst í ljósi þess, að ráðherrann þáverandi mátti vart vatni halda af ánægju með „störf" útrásarvíkinganna og fór ekki dult með þá aðdáun sína. 

En þar var Björgvin að viðra skoðanir sínar, skoðanir sem ég og ýmsir aðrir töldum ámælisverðar, ekki síst í ljósi þess, að maðurinn er jafnaðarmaður.  Það á að gagnrýna stjórnmálamenn, þegar þeim verður á í messunni.  En sú gagnrýni verður að vera málefnaleg.  Það er ekki aðeins heiðarlegt gagnvart þeim stjórnmálamönnum, sem gagnrýndir eru, heldur er það beinlínis forsenda lýðræðislegrar umræðu.  Persónuníð og upplognar sakir um einkalíf manna eða annað, eiga einfaldlega ekki að þekkjast.  Þær eru ekki pólitískt baráttutæki, frekar en bílabrennur og málningaslettur á húsveggi, heldur skrílsæði.  Svo geta menn velt því fyrir sér, hvað kalli fram slíkt athæfi.  En það er önnur saga.

Athugasemdir

[DoctorE (IP-tala skráð) 7.9.2009 kl. 11:37]

Látum okkur sjá: Bjöggi googlar einhverja hlægilega kjaftasögu um sjálfan sig og galar söguna yfir allt ísland... síðan segir hann að hann ætli að vinna að höftum á internetinu... þetta kemur í kjölfar þess að BB vill það sama.. og einnig að elítan vill það sama.

Hvað vilt þú... viltu vera sauður eða maður, það er spurningin