Sveitaskáldið Tómas

Ég hef löngum haldið því fram, að Tómas Guðmundsson hafi ekki verið borgarskáld, heldur sveitaskáld með láði.  Fyrsta bók hans, Við sundin blá, hefst á samnefndu ljóði.  Flestir hafa spyrnt þetta fagra ljóð við sundin umhverfis Reykjavík, væntanlega Kollafjörð og Skerjafjörð.  Þetta er eðlilegt í ljósi þess, að flestir Íslendingar þekkja þessi sund.  En hugum betur að .

Um daginn var ég svo heppinn að fara með bróðursyni Tómasar, sem fæddur er og uppalinn á fæðingarstað skáldsins, Efribrún við Úlfljótsvatn eða Sogið, sem oft er kallað svo.  Þarna liggur það ljóst fyrir, um hvaða sund Tómas yrkir.  Það eru sund bernsku hans; og koma Reykjavík harla lítið við.

Hitt er svo annað má, að í sjálfur sér er skáldskapur Tómasar hafinn upp yfir argaþras um landfræðilega staðsetningu, enda hygg ég, að goðsögnin um borgarskáldið eigi sér frekar stjórnmálalegar rætur en bókmenntalegar.