Bláir eru dalir þínir

Á tímum, þegar menn gerst þrasgjarnir úr hófi fram, er gott að fletta bókum, sem eru þeirrar náttúru, að þar mætir söngur þögn í órofa samhengi.  Slík eru verk Hannesar Péturssonar.  Þessu til áréttingar langar mig til að birta eitt þeirra ljóða hans, sem ég tel fegurst, en það birtst í Kvæðabók árið 1955 og ber heitið Bláir eru dalir þínir.

Bláir eru dalir þínir
byggð mín í norðrinu
heiður er þinn himinn
hljóðar eru nætur þínar
létt falla öldurnar
að innskerjum
- hvít eru tröf þeirra.

Þöglar eru heiðar þínar
byggð mín í norðrinu.
Huldur býr í fossgljúfri
saumar sólargull
í silfurfestar vatnsdropanna.

Sæl verður gleymskan
undir grasi þínu
byggð mín í norðrinu
því sælt er að gleyma
í fangi þess
maður elskar.

Ó bláir eru dalir þínir
byggð mín í norðrinu.

Athugasemdir

[Jens Guð, 6.3.2009 kl. 01:14]

  Megas gerði þetta kvæði sveitunga míns úr Skagafirði ódauðlegt með útúrsnúningnum:  "Gulir eru taumar þínir hland mitt í skálinni."

[S.H. (IP-tala skráð) 6.3.2009 kl. 16:48]

Þetta er afskaplega fallegt ljóð. Takk fyrir að minna á það.

[ET (IP-tala skráð) 6.3.2009 kl. 18:13]

Sæll,

 ég las talsvert af því sem þú skrifaðir um Stein Steinar (Aðalstein Kristmundsson). Það væri gaman ef þú myndir setja þetta saman í bók, eða gefa það út á einhvern hátt. Þetta ágæta skáld var vertíðarmaður í Grindavík í eina tíð, og kynntist faðir minn honum þá.

kveðja

ET