Dimmt er á Svörtuloftum

Þorrinn nálgast, kaldur og stormviðrasamur.  Þá kemur góan, oft litlu skárri.  Þó munum við hér eftir sem hingað til þreyja þorra og góu.  Og við munum fagna vori.  En ég er ekki lengur viss um, að því muni fylgja sú gleði, sem þjóðinni er töm.  Því þótt þröstur syngi á grein er hætt við, að sá söngur fari ekki víða, enda situr þar illfygli fyrir og gargar hásum rómi, framan í þjóð, sem síst vill á slík hljóð hlusta.  Og dimmt er á Svörtuloftum. 

 

Athugasemdir

[Hörður B Hjartarson, 15.1.2009 kl. 21:39]

 Enda þursinn þríhöfða .

[Ingibjörg Hinriksdóttir, 15.1.2009 kl. 22:31]

Förum við ekki að heyra svanasöng á Svörtuloftum fljótlega?