Steinn Steinarr LI

Bær í Breiðafirði

 

Grænt, rautt og gult.

 

Og golan þýtur

í þaksins stráum.

 

Tvö fölleit andlit

með augum bláum

á eftir mér stara

í hljóðri spurn:

 

Hvert ertu að fara?

 

Fáum er gefin sú list, að gera langa sögu stutta, eins og Steinn gerir í ljóðinu hér að ofan, en það birtist í „Ferð án fyrirheits."  Hvort hér er sögð saga þjóðar eða einstaklings skal ósagt látið, enda skiptir það ekki máli; andblærinn er hinn sami.  Og auðvitað skilur efahyggjumaðurinn Steinn Steinarr eftir spurn í lok ljóðsins: „Hvert ertu að fara?" 

Leiðin er greið eða torfær eftir atvikum, en hún er jafnan vandrötuð.  Þannig er það oftast í þeim skáldskap Steins, þar sem hvorki er farið með gamanmál, né af öðrum sökum ort af ákveðnu tilefni á ytra borði mannlegar tilveru.