Enska "vinnumál" Landsbanka Íslands

Einn af riddurum „íslensku útrásarinnar", bankastjóri Landsbanka Íslands, viðrar þá skoðun sína í Morgunblaðinu í gær, mánudag, að „það kunni að reynast óhjákvæmilegt fyrir íslensk fjármálafyrirtæki í útrás, að taka upp ensku sem vinnumál í höfuðstöðvum sínum á Íslandi.  Þannig yrði þeim kleift, að ráða útlendinga til starfa"...o.s.frv.

Það er nefnilega það. Bankastjórinn mætti að skaðlausu kynna sér sögu Landsbankans.  Svo vill til, að bankinn var stofnaður sem tæki til að styrkja mannlíf í landinu, þ.e. þann takmarkaða en þó mikilvæga þátt þess, sem kallast atvinnulíf.  Og það var þjóðin, íslensku mælandi fólk, sem stofnaði hann.  Ef það er vilji forystumanna bankans, að fórna íslenskri tungu á altari græðginnar, er tímabært, að þeir fullkomni „útrásina" og kveðji kóng og prest.  Vilji þeir endilega tala ensku í vinnunni, geta þeir einfaldlega flutt til Englands.  Fiskurinn verður eftir sem áður á miðunum og grasið á túnum bænda.  Og verslunin  verður rekin í landinu eins og í öllum öðrum löndum, eins þótt menn viðhaldi þeirri „sérvisku", að tala á móðurmáli sínu.

Enskudekur fjármálalífsins nú um stundir er átakanlegt dæmi um lítilmennsku.  Íslenskan er og verður undirstaða íslenskrar menningar.  Fjármálalífið á að vera auðmjúkur þjónn hennar; ekki hrokafullur herra.

Athugasemdir

[Birgir Örn (IP-tala skráð) 18.9.2007 kl. 23:11]

Orð að sönnu, ótrúlega vel að orði komist.