Pjetur Hafstein Lárusson

22.6.2007 | 09:53

Rafrænar kosningar?

Nú eru menn farnir að ræða það, að því er virðist í nokkurri alvöru, að taka upp rafrænar kosningar til þings og sveitastjórna. Meðal kosta, sem bent er á í þessu sambandi, er léttara aðgengi almennings að kosningum og svo hitt, að með rafrænum kosningum verði hægt að átta sig á kosningaþátttöku og þá væntanlega um leið skoðunum einstakra þjóðfélagshópa.

Um fyrra atriðið má deila. Vissulega eykur betra aðgengi almennings að kosningum lýðræði. En það eiga ekki allir tölvur. Eiga þeir tölvulausu þá að kjósa á kjörstað, einir manna, eða vera upp á náð annarra komnir í þessu sambandi? Þess utan má velta því fyrir sér, hvort það sé ofverk einhvers, að mæta í kjörklefann, sérstaklega þegar þess er gætt, að hægt er að greiða atkvæði utan kjörstaðar, séu vandkvæði á því að mæta á kjörfund. Og hvaða tryggingu hefur fólk fyrir því, að rafrænt atkvæði verði ekki rakið?

Síðara atriðið er svo arfavitlaust, að það tekur tæpast nokkru tali. Kosningar eru og eiga að vera leynilegar. Sú afstaða einstaklinga, sem þar kemur fram, á að vera órekjanleg með öllu. Bæði er það lýðræðislegur réttur hvers manns og grundvöllur lýðræðisins. Geta menn í raun ekki séð fyrir sér, allt það lýðskrum, sem fylgja mundi kosningum, þar sem hægt væri að rekja þjóðfélagsstöðu kjósenda? Eða finnst þeim ekki nóg af lýðskruminu fyrir? Þess utan gæti þetta leitt til þess, að stjórnmálamenn væru stöðugt að miða baráttu sína við næstu kosningar á undan þeim, sem haldnar eru hverju sinni; þaðan hefðu þeir nýjustu "félagsfræðilegu" útektina á stöðu mála.

Að lokum má nefna það, sem bent var á hér að ofan; fólk getur treyst því, að atkvæði greitt á kjörstað, verði aldrei rakið. Það getur hins vegar aldrei treyst því um rafrænt atkvæði. Tiltrú álmennings á lýðræðinu mundi því minnka en ekki aukast með rafrænum kosningum.

Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Facebook