Fjárframlög til einkarekinna háskóla

Menntastofnair hafa gott af samkeppni.  Þess vegna er eðlilegt, að í landinu starfi svo sem einn einkarekinn háskóli, eins og t.d. Háskólinn í Reykjavík.  En einkarekstur slíks skóla á að sjálfsögðu ekki að vera nafnið tómt eins og nú er.  Það, að Háskólinn í Reykjavík (og Háskólinn í Bifröst), skuli fá greiðslur frá ríkinu út á hvern nemanda, líkt og Háskóli Íslands, að viðbættum skólagjöldum þeirra, sem skólann sækja, er einfaldlega út í hött.

Reyndar má velta því fyrir sér, hvort hausatölureglan í sambandi við opinber fjárframlög til háskóla yfirleitt, sé ekki vafasöm.  Leiðir hún ekki hugsanlega til þess, að fjöldi nemanda verði háskólunum meira keppikefli en gæði kennslunnar? 

Þessi spurning er ekki borin fram vegna andúðar á háskólamenntun; þvert á móti.  Háskólar, ásamt listum, verkalýðshreyfingu og atvinnurekstri, eiga að vera aflvaki samfélagsins.  En þá verða menn líka að gera kröfur til sjálfs sín.

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 26.9.2011 kl. 16:53]

Eins og staðan er í dag er ENGINN einkarekinn háskóli á landinu.  Skilgreiningin á einkarekstri er að hið opinbera komi EKKERT nálægt rekstrinum...............