Tíðindi varðandi húsnæðismál

Samkvæmt fréttum Ríkisútvarpsins eru nú uppi hugmyndir, um myndun almannafélags til kaupa á íbúðarhúsnæði, í þeim tilgangi, að leigja það út með skipulegum hætti, líkt og gert er á hinum Norðurlöndunum.  Óskandi er, að þetta eigi eftir að verða að veruleika.

Það er sjálfsagt, að þeir sem vilja og til þess hafa fjárhagslega burði, búi í eigin húsnæði.  Hitt er jafn eðlilegt, að aðrir kostir séu í boði, líkt og gerist meðal siðmenntaðra þjóða.  Hin almenna séreignastefna í húsnæðismálum, sem viðgengist hefur á Íslandi í áratugi rann í raun sitt skeið á enda í yfirstandandi kreppu, þ.e.a.s. að svo miklu leyti, sem Íslendingar eru færir um, að læra af reynslunni.

Athugasemdir

[Sigurður Hreiðar, 14.10.2010 kl. 10:21]

Einn af mörgum -- eða amk. nokkrum -- ókostum við leiguíbúðir er hve há leigan þarf að vera til að skila eigandanum svona nokkurn veginn bankavöxtum. Til þess að svo megi vera þarf að leigja 20 milljóna íbúð á ca. 90 þúsund á mánuði. Margir myndu ekki ráða við það, tam. lífeyrisþegar sem ekki fá lífeyri, eins og ég. -- Enda veit ég um jafnaldra og fólk sem er á undan mér í aldri sem hefur tekið svonefndar kaupleiguíbúðir eða leiguíbúðir fyrir aldraða í þjónustuhúsnæði og á varla fyrir bíómiða þegar allt sem tilskilið er í leigumálanum hefur verið greitt.

[Pjetur Hafstein Lárusson (IP-tala skráð) 14.10.2010 kl. 15:20]

Þetta er rétt hjá þér Sigurður Hreiðar.  En það á við kerfið, eins og það er núna, því má vitanlega breyta líkt og öðrum mannanna verkum.

[Sigurður Hreiðar, 17.10.2010 kl. 11:13]

Gaman væri að sjá tillögur að breytingum í þá átt, sem gætu verið vitlegar fyrir bæði leigusala og leigjanda.