Stöndum vörð um svæðisútvarpið

Undarlegt uppátæki er það, að Ríkisútvarpið skuli ætla að fella niður útsendingar svæðisútvarpsins frá Akureyri, Ísafirði og Egilsstöðum.  Sjálfur bý ég á Suðurlandi, en Sunnlendingar létu það yfir sig ganga, hér um árið, að svæðisútvarpinu á Selfossi var lokað.  Það var skaði.

Ríkisútvarpið hefur skyldum að gegna, ekki aðeins í Reykjavík og næstu hreppum, heldur um land allt.  Það er menningarauki af svæðisútvarpi og því ber að efla það; ekki leggja það niður. 

Væri nú ekki réttara, að helminga ofurlaun þau, sem Ríkisútvarpið greiðir örfáum yfirmönnum og nokkrum þáttagerðamönnum, og gera mönnum að mæta til vinnu á eigin kostnað, en ekki á kostnað landsmanna.  Það veitir ekki af, að jafna launin hjá þessari stofnun, frekar en svo víða í þjóðfélaginu.

Ríkisútvarpið hefur ýmsu ágætu þáttagerðarfólki á að skipa, þótt vissulega sé þar misjafn sauður í mörgu fé, eins og gengur, fyrir nú utan það, að aldrei verður öllum gert til hæfis.  Þá er einnig gjarnan birt efni frá utanhúsmönnum.  Oft er þar um að ræða forvitnilega fróðleiksþætti.  Kostnaður útvarpsins af þeim þáttum getur tæpast átt stóran hlut í þeirri skuldasúpu sem stofnunin svamlar nú í.  Erfitt á ég með að trú því að  greiðslur fyrir þetta efni, né almennar launagreiðslur Ríkisútvarpsins útskýri skuldir stofnunarinnar.  Þar hlýtur annað að koma til og við hæfi, að útvarpsstjóri geri þjóðinni undanbragðalaust grein fyrir því.  En umfram allt, þarf að gera Ríkisútvarpið aftur að venjulegri ríkisstofnun.  Það má hins vegar ekki hleypa stjórnmálaflokkunum aftur í  útvarpsráð; þar eiga að sitja fulltrúar  landshluta og mennta- og félagslífs. 

Athugasemdir

[Greta Björg Úlfsdóttir, 4.12.2008 kl. 10:03]

Það ætti að láta skemmtiþætti á borð við "Gott kvöld" fjúka á undan svæðisútvörpunum, sem eru bráðnauðsynlega fólki sem býr á þessum landssvæðum. Eða hvernig þætti okkur í Reykjavík að þurfa að sækja allar fréttir til BBC (þar sem kannski er minnst á Ísland 1-2 á ári, oftar þessa dagana, sennilega, af miður skemmtilegum ástæðum).

[Þorgrímur Gestsson, 4.12.2008 kl. 10:21]

Ég tek heilshugar undir allt þetta og vil aðeins bæta því við að ég hef á undanförnum 20 árum gert allmarga þætti fyrir útvarpið og veit bæði hve mikil vinna það er og hve lítið er greitt fyrir það. Ég get nefnt sem dæmi um það að fyrir rúmu ári gerði ég þrjá 50 mínútna langa þætti sem var útvarpað í lok ágúst og fram eftir september. Vinnan við þá tók um það bil mánuð og ég gat lítið sinnt öðrum verkefnum á meðan; fyrir þessa vinnu fékk ég, segi og skrifa, 120 þúsund krónur - og það eingöngu vegna þess að ég tók ekki í mál að samþykkja þann taxta sem mér var boðinn fyrst og fékk hann hækkaðan upp í hálfgerðan yfirtaxta, sem menn fengu ekki nema með eftirgangsmunum! Þannig að það eru ekki verktakarnir sem hafa verið að sliga útvarpið.

[Haraldur Bjarnason, 4.12.2008 kl. 14:01]

Tek undir þetta með svæðisútvörpin en sjálfur starfaði ég við eitt slíkt í tæpa tvo áratugi. Það merkilega er að þetta er gert undir formerkjum sparnaðar. Ekki er minnst á að svæðisútsendingarnar skila hagnaði. Auglýsingar í svæðisbundnum útsendingum gefa af sér meiri peninga en kostnaðurinn við þær er. Þessar auglýsingar munu hverfa frá RÚV því auglýsendur eru þarna að ná til ákveðinna hópa á ákveðnum svæðum fyrir minni peninga en á landsrásunum. Þessir auglýsingapeningar hafa hins vegar aldrei skilað sér beint til svæðisstöðvanna. Þær fara í hítina í Efstaleiti og þaðan er svo svæðisstöðvunum aftur skammtað naumt úr hnefa. Fyrir utan það að ef Ríkisútvarpið ætlar að standa undir nafni sem útvarp allra landsmanna þá er nauðsynlega að halda þessum útsendingum áfram.